Koniński rynek bez domu Barucha Migdała i konioczłowieka

W jednym koniński rynek ze zdjęcia sprzed dziesięcioleci przypomina ten dzisiejszy: niemal zupełny brak ludzi. Za to wypełnia go wielki trawnik i nie widać ani jednego samochodu.

Być może Zygmunt Pęcherski zrobił tę fotografię w tym samym mniej więcej czasie co opublikowany przez nas tydzień temu wizerunek starostwa z tym samym trawnikiem na pierwszym planie.

Pierwsze co rzuca się w oczy na archiwalnej fotografii to piękna kamienica przy lewej krawędzi kadru, której stan jest dzisiaj tak fatalny, że jej front musi zasłaniać wielka płachta z jej obrazem z czasów świetności. Dwa kolejne elementy, na które chcę zwrócić uwagę Czytelników, to znajdujące się na obu końcach wschodniej pierzei rynku budynki, których dzisiaj już nie ma. Ten z prawej, sąsiadujący narożnikiem z kamienicą Zemełki, to dom Barucha Migdała, w którym przed wojną funkcjonowała lodziarnia. Widać go wyraźnie na zdjęciach z egzekucji Aleksandra Kurowskiego i Mordechaja Słodkiego z września 1939 roku (fot. 3).

W drugim, widocznym z lewej strony kadru, funkcjonował sklep zoologiczny. Ja zapamiętałem, że należał do pana Nitki, ale nikt z czytelników tej mojej tezy nie potwierdził, więc mogę się mylić, bo do 1976 roku, kiedy zacząłem naukę w liceum, bywałem w starym Koninie raczej rzadko.

No i nie ma na rynku konioczłowieka.

Jak wam się taki rynek podoba?

Dziękuję Piotrowi Pęcherskiemu za udostępnienie zdjęć wykonanych przez dziadka.