Nie tylko słup drogowy pełen jest historii. A informacji brakuje

Wkrótce przy słupie drogowym z XII wieku stanie infokiosk z 22-calowym dotykowym wyświetlaczem, z którego każdy zainteresowany będzie mógł dowiedzieć się wszystkiego o tym najcenniejszym konińskim zabytku. Takiej informacji wciąż jednak brakuje przy innych interesujących miejscach w Koninie.

Zabytków mamy niewiele, więc umieszczenie przy każdym tablicy, choćby takiej, jaka do tej pory stała przy słupie drogowym, dużo by nas nie kosztowało.

Na pewno brakuje takiej informacji przy domu Zemełki, najstarszym po kościele św. Bartłomieja murowanym budynku w Koninie. Wprawdzie na ścianie frontowej jest informacja o rozstrzelaniu we wrześniu 1939 roku Aleksandra Kurowskiego i Mordechaja Słodkiego, umieszczona nad śladami kul, które ominęły ciała skazańców, ale ani turysta, ani też mieszkaniec Konina nie dowie się o tym miejscu niczego więcej.

Tragiczna egzekucja nie jest bowiem jedynym ważnym dla historii Konina wydarzeniem, związanym z tą kamienicą. Zacząć by trzeba od fundamentalnego faktu, że wybudował ją ponad czterysta lat temu doktor Jan Zemełka, fundator dwóch katedr dla Uniwersytetu Krakowskiego, wcześniej czterokrotny burmistrz Kalisza. Potem budynek służył mansjonarzom, a w XVIII wieku pełnił funkcję ratusza, po spaleniu w wyniku działań wojennych tego właściwego, o czym wie tylko garstka koninian.

Natomiast w 1866 roku jego ówczesny właściciel Walenty Modrzejewski przekazał nieruchomość „na własność ogółu mieszkańców” Konina „na pomieszczenie szkoły męskiej”. Od tej pory, aż do 1938 roku, kiedy konińskie gimnazjum przeniosło się do nowego gmachu przy ulicy Mickiewicza, gdzie do dzisiaj mieści się I Liceum Ogólnokształcące, dom Zemełki służył uczniom konińskiej szkoły średniej, funkcjonującej przez te wszystkie lata pod różnymi nazwami.

Tutaj też 11 listopada 1918 roku niemieccy żołnierze oddali salwę do tłumu, od której zginęło kilka osób, wśród nich uczniowie tejże szkoły. Na murze kamienicy wisi wprawdzie tablica z nazwiskami ofiar, ale brak szerszej informacji. Podobnie jest z kilkoma innymi tablicami pamiątkowymi – są nazwiska, jest wymienione wydarzenie, ale krótkiej choćby informacji na ich temat brak.