Organizatorzy Marszu Równości i Tolerancji przeciw dyskryminacji

Organizatorzy Marszów Równości i Maszu Tolerancji alarmują: Strefy “wolne od LGBT” w Polsce zajmują prawie 98 tysięcy kilometrów kwadratowych, co stanowi już 30 procent powierzchni kraju i jest obszarem większym niż Węgry.

Komitety organizacyjne Marszów Równości w całym kraju oraz Marszu Tolerancji w Koninie wystosowały wspólne stanowisko w sprawie „stref wolnych od LGBT”. Jak podkreślają w minionym roku odbyło się blisko 30 Marszów Równości, a to dwukrotnie więcej niż w 2018 roku i czterokrotnie więcej niż w 2017. 

„To wyraz budowania solidarności Osób LGBT oraz ich Sojuszniczek i Sojuszników: rodzin, przyjaciół, współpracowników, sąsiadów, którzy idą z nami, bo nasze bezpieczeństwo, szczęście oraz nasze prawa są dla nich ważne. Dołączają do nas, często z dziećmi, traktując Marsz jako lekcję różnorodności i obywatelskiej wrażliwości. Wykładniczy przyrost liczby Marszów Równości jest również sprzeciwem wobec rosnącego przyzwolenia na dyskryminację systemową i społeczną lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych, oraz brak konstruktywnych rozwiązań prawnych dotyczących penalizacji mowy nienawiści i przestępstw z nienawiści oraz wprowadzających do szkół powszechną edukację antydyskryminacyjną. Maszerując pragniemy również zwrócić uwagę na odmawianie osobom nieheteronormatywnym praw obywatelskich m.in. związków partnerskich, równości małżeńskiej, adopcji, prostej procedury prawnego uzgodnienia płci.

Dla społeczności osób nieheteronormatywnych rok 2019 był tak owocny jak i trudny. W debacie publicznej skrótowiec “LGBT” wywoływał skrajne emocje. Na przestrzeni 30 lat toczącej się w Polsce nieefektywnej dyskusji na temat praw społecznych i obywatelskich osób LGBT nie obserwowaliśmy podobnie nasilonej fali nienawiści systemowej, zaplanowanej nagonki i oszczerczych akcji dezinformacyjnych w mediach i przestrzeni publicznej, wzmacniających społeczne uprzedzenia wobec osób LGBT. Również na szczeblu samorządowym forsowane są uwłaczające godności, dehumanizujące stanowiska “przeciwko ideologii LGBT”, oszczerczo kreujące zagrożenie dla społeczeństwa, rodziny i młodzieży ze strony osób nieheteronormatywnych. Już 91 samorządów, w tym pięć wojewódzkich, przyjęło 96 uchwał "anty-LGBT", pośród nich: zaproponowany przez sejmik województwa “sprzeciw wobec ideologii LGBT”, uchwałę opartą na przygotowanej przez Ordo Iuris Samorządowej Karcie Praw Rodzin, lub własną rezolucję. Wspólnym mianownikiem wyżej wymienionych stanowisk jest homofobiczne i transfobiczne przesłanie wyrażone w różny sposób. Strefy “wolne od LGBT” w Polsce zajmują prawie 98 tysięcy kilometrów kwadratowych, co stanowi już 30 procent powierzchni kraju i jest obszarem większym niż Węgry”.

Stanowisko w tej sprawie zajął Rzecznik Praw Obywatelskich, który zaskarżył rezolucje w kilku samorządach. Dyskryminację potępił również Parlament Europejski. Stowarzyszenia Organizujące Marsze Równości w Polsce wyraziły przeciw wobec przyjmowania przez samorządy stanowisk sprzecznych z regulacjami prawnymi w kraju i Europie.

„ Apelujemy o wycofanie się z bezprawnie przyjętych stanowisk i wdrożenie na terenie samorządów programów antydyskryminacyjnych obejmujących przeciwdziałanie ksenofobii, homofobii i wykluczaniu osób z niepełnosprawnościami, w zorganizowaniu których możemy służyć pomocą i współuczestniczyć. Jesteśmy przeciwne_i przejawom dyskryminacji jakichkolwiek grup mniejszościowych ze względu na różnorodne cechy, szczególnie sprzeciwiamy się krzywdzeniu osób z naszej społeczności ze względu na płeć, orientację seksualną, tożsamość płciową, ekspresję płciową czy cechy płciowe. Osoby członkowskie oraz sojusznicze naszej społeczności, szczególnie te zamieszkujące w “strefach”, pragniemy zapewnić o możliwości uzyskania wsparcia i pomocy w najbliższej organizacji działającej w charakterze antydyskryminacyjnym. Zobowiązujemy się również, że będziemy niestrudzenie działać na rzecz równych praw i nie ustaniemy w organizowaniu Marszów Równości w celu budowania wspierających wspólnot, obalania krzywdzących stereotypów, zwrócenia uwagi na konieczność rozwiązania problemu społecznej i prawnej dyskryminacji osób nieheteronormatywnych”.