Lekarze rodzinni popierają wprowadzenie „podatku cukrowego“

Od stycznia wszedł w życie „podatek cukrowy“. Lekarze rodzinni mają nadzieję, że spowoduje on zmniejszenie spożycia słodzonych napojów.

Do ceny napojów z dodatkiem cukru lub substancji słodzących, od 1 stycznia doliczane są dwie stawki: stała i zmienna. Pierwsza to 50 groszy za każdy litr napoju, a druga składowa nowego podatku to 5 grodzy za każdy gram ponad 5 gramów cukru lub substancji słodzącej. „Podatek cukrowy“ może wynieść maksymalnie 1,20 zł w przeliczeniu na litr napoju.

- Dieta bogata w cukier zwiększa ryzyko cukrzycy. Niebezpieczeństwo polega także na tym, że spożywanie cukru uzależnia (podobnie jak alkohol). Zaburza pracę układu hormonalnego, zwiększa stres oksydacyjny oraz prowadzi do chorób metabolicznych. Badania wykazały, że zwiększona glikoliza (metabolizm węglowodanów) może powodować raka piersi – mówi Bożena Janicka, prezes Porozumienia Pracodawców Ochrony Zdrowia.

Wśród zaburzeń wywoływanych przez cukier jest hiperglikemia, insulinooporność, cukrzyca typu 2, glukozuria, a może być to także zespół nadpobudliwości ruchowej u dzieci, czyli ADHD.

- Prawdą nie do podważenia jest też fakt, że „cukier tuczy”! Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)  powinno się spożywać najwyżej 12 łyżeczek cukru dziennie – do 50 g; według Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego – kobiety 6 łyżeczek na dzień (do 25 g) , mężczyźni – 9 (do 37 g). Tymczasem przeciętny Amerykanin zjada 22 łyżeczki cukru dziennie, a Polak – 24! – dodaje Jarosław Król, członek Zarządu PPOZ.

„Podatek cukrowy“ obowiązuje w USA, a także Estonii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Węgrzech i Francji. Według badań, jego wprowadzenie zmniejszyło sprzedaż napojów słodzonych. Środki z podatku w Polsce mają zostać przeznaczone na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej, profilaktykę, edukację i programy, których celem jest walka z chorobami cywilizacyjnymi.