Choroba Leśniowskiego Crohna - jak ją rozpoznać?

Choroba Leśniowskiego-Crohna należy to grupy tych chorób, które dość trudno się diagnozuje. Jej podstawowe objawy często są mylące i prowadzą do poszukiwań źródła problemu zupełnie gdzie indziej. Problem z choroba Crohna wiąże się również z tym, że to tej pory nie znaleziono bezpośredniej przyczyny jej rozwoju, choć uznaje się, że w dużej mierze odpowiadają za to czynniki genetyczne.

1. Choroba Leśniowskiego-Crohna - co to?
2. Czym objawia się choroba Crohna?
3. Przyczyny choroby
4. Niezbędna diagnostyka 
5. Jak wygląda leczenie?
    

Choroba Leśniowskiego-Crohna - co to?

Jak podaje Encyklopedia Zdrowia, choroba Leśniowskiego-Crohna to przewlekła choroba, która atakuje przewód pokarmowy. W efekcie jej rozwoju dochodzi do bliznowacenia ścian jelita. Bardzo często dzieje się tak, że zaatakowane odcinki przewodu pokarmowego są od siebie oddzielone zdrowymi jego fragmentami, niestety jednocześnie choroba zaatakować może właściwie każdy fragment przewodu - zdarza się, że stan chorobowy ciągnie się od jamy ustnej aż do odbytu, natomiast najczęściej choroba Crohna atakuje jelito kręte i tzw. kątnicę, czyli początkowy odcinek jelita grubego. Wiele osób nie ma pojęcia, co to za choroba i co za jej rozwój odpowiada. Zdiagnozować ją zdecydowanie trudniej niż na przykład ból kręgosłupa i jego przyczyny. Niestety na szerokie wytłumaczenie nie ma co tutaj liczyć, ponieważ specjaliści nadal nie potrafią wskazać podstawowej przyczyny jej rozwoju. Uznaje się natomiast, że w dużej mierze rozwój choroby uwarunkowany jest czynnikami genetycznymi. Choroba w 20% przypadków ma charakter dziedziczny. Najczęściej rozwija się w wieku 20 lub 30 lat, natomiast może się ujawnić także później.
 

Czym objawia się choroba Crohna?

Zdarza się, że objawy choroby Crohna kierują w stronę zupełnie innego rodzaju podejrzeń (np. pod uwagę jest brana przepuklina). Mimo że choroba związana jest z układem pokarmowym, otyłość nie ma tutaj żadnego znaczenia. Choroba Leśniowskiego może objawiać bardzo różnie. Wszystko zależy od tego, który odcinek przewodu został zaatakowany, jak rozwinięty jest stan chorobowy. Najczęściej objawy choroby moga jednak przypominać wrzodziejące zapalenie okrężnicy. Warto również pamiętać, że objawy tej choroby mogą raz przybierać bardziej dokuczliwą formę, a w innym momencie może dochodzić do ich remisji. Do najczęstszych objawów choroby Leśniowskiego-Crohna zalicza się:

• przede wszystkim bóle brzucha, które najczęściej dotyczą prawej jego strony; objaw ten pojawia się u prawie 75% chorych; ból może różnić się nasileniem, może by tak silny, że będzie budził ze snu, może też być tylko lekko dokuczliwy
• nieuzasadniony spadek wagi - wynika to ze słabszego wchłaniania pokarmu, jak również mniejszego spożywania pokarmu, ponieważ posiłek zwiększa dolegliwości
• zmniejszone łaknienie
• krwawienie odbytu, które może być jednym z pierwszych zauważalnych przez pacjenta objawów choroby
• biegunka - podobnie jak bóle brzucha, dolegliwości te mogą być mniej lub bardziej nasilone; zdarza się, że stolec jest w takim przypadku z domieszką śluzu, rzadziej krwi
• gorączka, nudności, wymioty
• zmiany okołoodbytnicze
   

Przyczyny choroby

Do tej pory nie udało się ustalić jednoznacznej przyczyny choroby. Z pewnością jej rozwojowi sprzyja palenie papierosów. Niektórzy uważają również, że uzależnienie od nikotyny może być w ogóle jednym z czynników jej wystąpienia, jednak nie jest to bezpośrednia przyczyna. Podobnie zresztą jak infekcje bakteryjne, które również przyspieszają jej rozwój. Według części naukowców w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna może dochodzić do błędnego działania układu odpornościowego, który walcząc z zakażeniem, nie tylko zabija bakteria, ale jednocześnie uszkadza same jelita. Niewątpliwa jest natomiast skłonność do dziedzicznego przekazywania choroby, trudno jednak nadal ustalić, które czynniki genetyczne bezpośrednio odpowiadają za uruchomienie stanu chorobowego.
 

Niezbędna diagnostyka 

Rozpoznanie choroby Leśniowskiego-Crohna wymaga szczegółowej i pogłębionej diagnostyki, w innym przypadku stan ten można pomylić z innymi chorobami. Diagnostyka rozpoczyna się oczywiście od wywiadu lekarskiego. W przypadku uzasadnionego podejrzenia wystąpienia choroby Crohna, na które naprowadzić mogą na przykład opisane przez pacjenta objawy, zleca się badanie radiologiczne jelit, wykonuje się również badanie kolonoskopowe z pobraniem wycinków błony do badań histopatologicznych. Są one w tym przypadku kluczowe, ponieważ pozwalają one wykluczyć proces nowotworowy, a jednocześnie umożliwiają potwierdzenie choroby. Ponadto, wykonuje się badania laboratoryjne - mogą one ujawnić m.in. niedokrwistość, która również jest objawem choroby Crohna. Sięga się również czasami po USG oraz tomografię komputerową, które to badania pozwalają zauważyć ewentualne zmiany poza jelitami.
 

Jak wygląda leczenie?

Leczenie choroby Leśniowskieg-Crohna można podzielić na farmakologiczne i operacyjne. To drugie wdrażane jest jednak dopiero w sytuacji, gdy leczenie farmakologiczne nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Zabieg wykonuje się w przypadku powikłań takich jak: przetoki czy zrosty. Operacja polega na resekcji zaatakowanego odcinka jelita lub operacyjnym poszerzeniu zwężonych jego odcinków. Leczenie farmakologiczne obejmuje natomiast podawanie sterydów, sulfasalazyny lub mesalazyny. Innym jedgo aspektem jest również leczenie immunosupresyjne, które ma wygasić reakcję układu odpornościowego, w wyniku której dochodzi do uszkodzenia jelita. Trzeba jednak pamiętać, że leczenie pozwala złagodzić objawy, zapobiec powikłaniom, zahamować rozwój choroby, ale jej całkowicie z organizmu nie usuwa.