Wschodnia obwodnica Konina została otwarta w dniu narodzin PRL

Siedemdziesiąt lat temu w układzie drogowym Konina dokonała się rewolucja, która uwolniła Konin od samochodów przejeżdżających w naszym mieście przez Wartę. Dziewięć lat później kierowcy mogli ominąć również Bydgoską i Torową, zaraz za mostem żelaznym kierując się na północ nową ulicą Przemysłową.

Żeby uzmysłowić młodym czytelnikom wagę tych przemian, przypomnę trasę, jaką przed 1952 rokiem musiał pokonać samochód zmierzający na przykład z Brzeźna do Ślesina.

Z Bohaterów Stalingradu do Bydgoskiej

Do miasta wjeżdżał taki podróżny od wschodu ulicą Kolską i dopiero przy kościele ewangelickim skręcał w prawo w ulicę Armii Czerwonej, dzisiejszą 3 Maja (fot. 1). Po jej pokonaniu wjeżdżał na rynek (fot. 2), a następnie na most na Warcie. Dodajmy, że most ten był drewniany. Po drugiej stronie rzeki zaczynała się wtedy ulica Bohaterów Stalingradu, ciągnąca się aż do Bydgoskiej. Znów przypomnieć muszę, że wtedy Bydgoska dochodziła do Poznańskiej, a Dworcowa kończyła się na tej pierwszej ulicy. Dalej Bydgoska szła idealnie prostą linią aż do przejazdu kolejowego, za którym zmieniała nazwę na Torową. Ta z kolei łączyła się z dzisiejszą Przemysłową na wysokości dawnego Konwartu i dalej prowadziła do Ślesina trasą taką samą jak obecnie.

Natomiast nowy trakt pozwalał ominąć stary Konin (il. 3), a po 1961 zaraz za mostem żelaznym wystarczyło skręcić w prawo na Przemysłową i dalej już droga prowadziła nową szeroką szosą do Niesłusza. Różnica była też taka, że stara trasa wyłożona była okrągłymi polnymi kamieniami, natomiast zarówno Warszawska jak i Przemysłowa zostały zbudowane z ociosanej do sześcianu kostki bazaltowej.

Przeżyła PRL

Wschodnią obwodnicę Konina - zwaną od tej pory trasą Warszawską - otwarto uroczyście 22 lipca 1952 roku, bo w ludowej Polsce wszystkie najważniejsze wydarzenia starano się kumulować w rocznice ogłoszenia manifestu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z 1944 roku, w którym komuniści - najkrócej rzecz ujmując - obwieścili, że przejmują władzę. A w 1952 roku ten dzień był o tyle szczególny, że właśnie wtedy Sejm uchwalił nową konstytucję powołującą do życia Polską Rzeczpospolitą Ludową. Trasa Warszawska jest więc rówieśnicą PRL. I choć jest dla mieszkańców Konina wielce pocieszającym fakt, że obwodnica przeżyła ludowe państwo o ponad trzydzieści lat, to jednak jej dzisiejszy stan nie napawa optymizmem.

Pamiętać też trzeba, że dla skromnego wówczas ruchu samochodowego jedna jezdnia w zupełności wystarczała. Siedemdziesiąt lat temu zbudowano więc tylko wschodnią nitkę dwupasmowej dzisiaj drogi razem z nowym mostem na Warcie, na którym ponad trzy lata temu - w kwietniu 2019 roku - zwężono przejazd do szerokości pozwalającej na poruszanie się jednego tylko samochodu („Ograniczenia w ruchu na moście nad Wartą. Zakorkowany Konin”). Przez kilka lat Konin miał dwa równoległe mosty na Warcie, aż do 1961 roku, kiedy starszy z nich, ten drewniany, rozebrano, a w jego miejsce przerzucono przez rzekę betonową kładkę, przeznaczoną tylko dla pieszych.

Bloki stanęły na ulicy

Stało się to w tym samym czasie, kiedy wybudowano liczące dwa kilometry połączenie trasy Warszawskiej z Niesłuszem (fot. 4-6; dla porządku dodam, że przebudowano również cały odcinek od Niesłusza do Pątnowa), co pozwoliło znacząco zmniejszyć ruch na ulicach Bydgoskiej i Torowej.