Kraina lodu. Co robi koninianka w Polskiej Stacji Antarktycznej?

Paulina Zielińska z Konina, od kilku miesięcy przebywa na terenie Polskiej Stacji Antarktycznej. To spełnienie jej marzeń.

Skończyła II LO w Koninie, potem licencjat z germanistyki w PWSZ w Koninie, kontynuacja na UAM w Poznaniu i praca w rekrutacji. - Od dziecka jestem zakochana w rejonach podbiegunowych – przyznaje Paulina Zielińska. Od kilku lat śledziła poczynania stacji antarktycznej. Sama zgłosiła się na wyprawę. Udało się jednak za drugim podejściem. Wtedy zgłosiło się około tysiąca chętnych. A rok później już ponad 1500. - Zostałam zaproszona na rozmowę kwalifikacyjną w kwietniu. Po miesiącu otrzymałam telefon z zaproszeniem do wzięcia udziału w wyprawie – relacjonuje Paulina Zielińska.

Komisja wybrała 16 osób do pracy na Polskiej Stacji Antarktycznej w sezonie 2019-2020. To praca od 5 do 12 miesięcy w najzimniejszych stronach świata.  44. wyprawa na Polską Stację Antarktyczną imienia Henryka Arctowskiego wyruszała 22 listopada. Stacja znajduje się w Antarktyce, na Wyspie Króla Jerzego w archipelagu Szetlandów Południowych, około 100 km od Antarktydy. Osoby, które tam jadą pracować, muszą liczyć się z trudnymi warunkami atmosferycznymi. Mimo to zgłosiło się ponad 1500 chętnych, wybrano kilkunastu. Wyprawa składa się z dwóch grup. Zespół zimowy pracuje od listopada do grudnia kolejnego roku. W jej skład wchodzi 8 osób, m.in. energetyk, elektryk, mechanik samochodowy, informatyk, elektronik, ratownik medyczny czy laborant. Drugi zespół to grupa letnia, która na Antarktydzie ma spędzić około 5 miesięcy: od listopada do końca marca, a wśród nich, m.in. bosman, kucharz, administrator części hotelowej i pomoc w kuchni oraz pracownicy zajmujący się konserwacją i remontem zabudowań oraz sprzętu stacyjnego.

- Pracuję tu na stanowisku administratora części hotelowej/ pomocy w kuchni. Do tego prowadzę monitoring ruchu turystycznego w Antarktyce. Na moje stanowisko, jako jedyne, mógł aplikować każdy. Pozostałe stanowiska wymagają konkretnego doświadczenia i wykształcenia. Rzuciłam wszystko, aby tu być. I to była najwspanialsza decyzja, jaką podjęłam. Pokochałam wodę, której się panicznie bałam. Nauczyłam się pływać na kilka dni przed szkoleniami i kursami, które mieliśmy przed wyprawą. Morsuję tu kilka razy w tygodniu. Zrezygnowałam z pracy na 5 miesięcy przed rozpoczęciem wyprawy. Przeprowadziłam się z psem w góry i tam przygotowywałam do wyjazdu. W międzyczasie podróżowałam.

Paulina mieszka teraz z daleka od cywilizacji, na zaledwie 4,5 m2, otoczona niewielką ilością rzeczy materialnych, które okazują się tam po prostu zbędne. - A widok z okna mam nieziemski.  Poza pracą, stara się aktywnie spędzać czas. – Biegam z Animal Planet Live – mówi humorystycznie. - Człowiek biegnie, a tu słoń morski, pingwiny, wieloryb, wydrzyki, oceanniki. Coś pięknego! Chłonę ten świat każdą komórką swego ciała. Człowiek zmienia diametralnie swoje podejście do życia. To miejsce stworzone dla mnie - mój obecny dom - dom pod biegunem.