Nowy Konin zaczął się w Czarkowie

Osiemnaście lat później, kiedy kopalnia przeniosła się do Kleczewa, na kolejnych dwadzieścia jeden lat zainstalował się tam urząd wojewódzki. Stopniowo powstawały tam inne budynki użyteczności publicznej: w 1967 r. biurowiec urzędu telekomunikacji (ale nie ten wielki biały gmach stojący od Alei 1 Maja), a w roku 1971 - tak zwany Pałac Sportu, czyli dzisiejszą halę sportową Rondo z basenem.

Kino w remizie

Na początku lat sześćdziesiątych pojawiły się pierwsze bloki trzeciego osiedla, a ono samo wzbogaciło się (w czerwcu 1960 r.) o kino, które zainstalowano w przebudowanej czarkowskiej remizie strażackiej przy ulicy Dworcowej (mniej więcej w tym miejscu znajduje się teraz główna siedziba banku Pekao SA). Nazywało się Energetyk. W 1964 r. zbudowano tunel pod torami kolejowymi, ale nie taki, jak dzisiaj, umożliwiający przejście na drugą stronę torów. Ówczesny tunel pozwalał jedynie dostać się pasażerom na peron drugi dworca kolejowego. Pierwsza połowa lat sześćdziesiątych to również tak ważne wydarzenia dla mieszkańców miasta, jak zbudowanie (1962 r.) magistrali cieplej doprowadzającej do miasta gorącą wodę z Elektrowni Konin (10,9 km) i zelektryfikowanie linii kolejowej do Kutna (1962 r.) i Poznania (1964 r.).

Ponieważ w 1965 roku rozpoczęto budowę piątego już osiedla (w tym samym roku oddano do użytku nowy budynek Zespołu Szkół Górniczych przy ulicy XX-lecia PRL, teraz Wyszyńskiego) i widać było wyraźnie, że miasto potrzebuje nowych terenów, w 1967 roku przyłączono do Konina Morzysław, Niesłusz, Marantów i Chorzeń.

Asfalt na alejach

W roku 1970 rozpoczęto budowę hotelu Konin (wcześniej na tym miejscu rozkładały swoje atrakcje „wesołe miasteczka”), kilka miesięcy później oddano do użytku dom kultury, w 1972 - Oskard, a w 1973 - nowy szpital. W tymże 1973 roku w Koninie pojawiła się pierwsza sygnalizacja świetlna na skrzyżowaniu,. wtedy najruchliwszym w mieście: ulicy Dworcowej i Alei 1 Maja. Rok później zbudowano drugi pas ulicy Dworcowej i w tym samym mniej więcej czasie obie pryncypialne konińskie ulice, jako pierwsze w mieście, zostały wyasfaltowane.

W 1974 roku w tej części Konina powstały jeszcze Domy Towarowe Centrum (w miejscu, gdzie niegdyś stał tartak), w tym samym roku rozebrano opisane już wcześniej baraki na przeciwległym rogu skrzyżowania Alei 1 Maja z Dworcową, wreszcie pobudowano przy ulicy Przemysłowej potężną siedzibę policji (wtedy milicji) oraz otworzono linię kolejową do Kazimierza Biskupiego.

Został tylko bliźniak

Z dwóch następnych lat warto wspomnieć jeszcze o trzech wydarzeniach. 1 czerwca 1975 utworzono województwo konińskie, pół roku później włączono do miasta większość zlikwidowanej gminy Gosławice, a w 1976 roku zburzono stary dworzec PKP. Kto go nie pamięta, może nie tylko oglądać go na starych fotografiach, ale i zobaczyć jego bliźniaka - zaprojektowany przez tego samego człowieka, czynny do dzisiaj dworzec w Kole.

Na tym kończymy naszą zbyt już obszerną opowieść o powstawaniu nowego Konina, która i tak nie wyczerpuje tematu i wiele rzeczy pomija, a na dodatek na pewno zawiera błędy, które - mamy nadzieję - szanowni Czytelnicy na pewno zechcą sprostować. Nie jest to też ostatni tekst tego rodzaju i mamy nadzieję, że następne będziemy redagowali z Państwa udziałem i pomocą.

Robert Olejnik

Dziękujemy panu Henrykowi za nadesłane zdjęcia