Produkował „pobożne” prezerwatywy. Mieszkał na pl. Zamkowym

Pierwsze doświadczenia rozpoczął w 1912 r., ale z produkcją ruszył dopiero po wybuchu pierwszej wojny światowej, bowiem tysiące żołnierzy ginęły na froncie nie tylko od kul, ale i z powodu chorób wenerycznych. Prezerwatywy Fromma powstawały na szklanych cylindrach w kształcie penisa, zanurzanych dwukrotnie w płynnej gumie (na zdjęciu obok). Jej optymalny skład został ustalony w drodze mozolnych doświadczeń. Powstały w ten sposób, nieporównanie cieńszy od dotychczasowych, gumowy wyrób, był po wulkanizacji zanurzany jeszcze w lubrykantach, co nadawało mu tak pożądaną gładkość. A ich wysokiej jakości pilnowała rygorystyczna kontrola, której doglądał osobiście sam Julius. Na takie prezerwatywy czekały miliony potencjalnych użytkowników!

 

Pobożny akt

Doskonały produkt promowała pomysłowa kampania reklamowa. Już sama nazwa Fromms Act była nasycona wieloznacznościami i humorem. Fromm znaczy bowiem w języku niemieckim „pobożny” a akt – podobnie jak w języku polskim – może być zarówno aktem seksualnym jak teatralnym, czy malarskim. Nabywcy prezerwatyw nie pytali więc o kondomy, tylko o fromms.

Zresztą kilka lat później nie musieli nawet pytać, bo Julius Fromm wymyślił automaty, w których można je było kupować bez krępującego patrzenia w oczy sprzedawczyni. Śmiałe hasła w rodzaju „Konkurencja pęka” albo „Gwarantujemy naszą jakość – wymiana możliwa w każdej chwili” dopełniały reszty.

Wchodzę jak fromms

Władze popierały działalność Fromma w czasie wojny, chwaląc dobroczynny wpływ prezerwatyw na zachowanie zdrowia żołnierzy, ale po jej zakończeniu zaczęto alarmować, że fromms hamują tak bardzo teraz potrzebny przyrost naturalny. Jednak Julius umiał sobie poradzić nawet z uchwalonym przez niemiecki parlament w 1923 r. zakazem reklamowania środków antykoncepcyjnych, dodając do każdego opakowania kondomów małą kartkę z napisem „poproszę paczkę frommsów”. Wystarczyło teraz już tylko pokazać ją sprzedawcy.

Poza tym niemieckie społeczeństwo, które po wojnie odrzuciło pruski dryl i rzuciło się w wir zabawy i uciech, również cielesnych, czego ślady odnaleźć można choćby w słynnym filmie Boba Fosse „Kabaret”, stało się niezwykle liberalne obyczajowo. I wyroby Juliusa Fromma były mu bardzo potrzebne. W kabaretach śmiano się z zakazów, żonglując wieloznacznościami: „wchodzę jak fromms”, „rozpakujmy frommsy i przejdźmy do akcji” lub „zastosujmy pobożną ustawę (Fromms Act)”.

Miliony prezerwatyw

W rezultacie sprzedaż prezerwatyw pomysłowego koninianina wzrosła, dzięki czemu w 1922 r. uruchomił we wschodnim Berlinie nową fabrykę, zatrudniającą pięciuset pracowników. Dwa lata później produkcja frommsów sięgnęła 24 mln sztuk rocznie, by w ciągu następnych dwóch lat - po otwarciu oddziałów firmy w największych miastach Niemiec (i drugiej fabryki w samym Berlinie) oraz Londynie, Hadze, Stambule, Katowicach, Budapeszcie, Gdańsku a nawet odległej Australii - ulec podwojeniu.

Julius Fromm nieustannie doskonalił swoje produkty, które teraz ważyły zaledwie półtora grama. Troszczył się też o niezakłócone funkcjonowanie przedsiębiorstwa, toteż po dojściu hitlerowców do władzy, jego dwaj zastępcy zapisali się do nazistowskiej partii (NSDAP), a on sam pozwolił na wywieszenie na jednym z budynków swojej fabryki flagi ze swastyką.