Najpierw zostali „warchołami”, a tuż przed maturą szli w pochodzie

Trybunę taką pokazuje szóste z kolei zdjęcie, które zostało wprawdzie zrobione kilka lat przed 1970 rokiem, ale pół wieku temu wszystko to wyglądało bardzo podobnie.

Bez hotelu „Konin”

Za to na następnej fotografii (fot. 7) widzimy przyszłych absolwentów Technikum Mechaniczno-Elektrycznego, tym razem na tle bloków przy Alejach 1 Maja 12 lub 14, a więc już po minięciu trybuny honorowej. To znak, że pochód już się skończył i za chwilę będzie można się rozejść - do domów lub na przechadzkę wzdłuż głównej ulicy nowego Konina, wypełnionej muzyką i gwarem ludzi, cieszących się wolnym dniem i atmosferą odpustu. Korzystających również z kiermaszów handlowych, na które rzucano tego dnia atrakcyjne towary.

Ostatnie zdjęcie (fot. 8) z pochodu zostało zrobione przy skrzyżowaniu Alei 1 Maja i Dworcowej. W tle widać dzisiejszą siedzibę Miejskiej Biblioteki Publicznej, wtedy należącą jeszcze do Narodowego Banku Polskiego, oraz trzy wieżowce. Wszystkie te budynki były nowością w pejzażu Konina, bo stanęły tam w 1968 i 1969 roku, brakuje natomiast hotelu „Konin”, który pojawił się w tym miejscu dopiero cztery lata później.

Czworo wychowawców

Jeśli ktoś potrafił oderwać myśli od czekającej ich za trzy dni matury, mógł spędzić miły dzień na niezobowiązujących rozrywkach. W poniedziałek o ósmej rano zaczął się bowiem dla nich maturalny maraton, ale zanim o nim opowiem, cofnę się jeszcze o kilka lat, bo opowieść o klasie Andrzeja Janickiego zakończyłem we wrześniu 1966 roku, kiedy rozpoczęli drugi rok nauki w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym w Koninie. Zyskali wtedy nową wychowawczynię w osobie Mirosławy Witkowskiej. Do 1969 roku przeżyli jeszcze dwie takie zmiany, bo w klasie trzeciej i czwartej kolejnym ich wychowawcą był mąż pani Mirosławy - Ludwik, a w ostatnim roku - Zygmunt Witczak.

Z roku na rok zwiększała się liczba przedmiotów zawodowych i praktyk w warsztatach mechanicznych. Krótko tylko wymienię nauczycieli: Sławomir Kądziela i Tadeusz Wróblewski uczyli elektrotechniki, Euzebiusz Chachuła - mechaniki technicznej, a przedmiotów elektrycznych - oprócz państwa Witkowskich - uczyli również Krzysztof Frankowski, Stanisław Gładziszewski, Tadeusz Śliwiński i Zygmunt Witczak. Ekonomiki przedsiębiorstw uczył Mirosław Szymczak. Warsztaty mechaniczne - obróbki ręcznej i skrawaniem - prowadzili panowie: Jerzy Marciniak, Ryszard Sobczak, Józef Złoty a warsztaty elektryczne - Krzysztof Frankowski.

Warchoły z technikum

Wielkim przeżyciem dla całej klasy była miesięczna praktyka zawodowa na wydziale elektrycznym Konińskich Zakładów Naprawczych (później FUGO), na jaką zostali wysłani w marcu 1968 r. Ta data jest ważna, bo właśnie wtedy w Warszawie doszło do protestów studenckich przeciwko zdjęciu z afisza „Dziadów”. W odpowiedzi władze organizowały w zakładach pracy całego kraju wiece potępienia „warchołów”.