Kino Konesera: Wysokie i niskie tony (Kino Cafe) + komentarz Łukasza Maciejewskiego i dyskusja po filmie

Najnowszy film Emmanuela Courcola (twórcy kultowych „Komediantów debiutantów”) to wywołująca zarówno śmiech, jak i łzy opowieść o rodzinie, muzyce i wielkiej pasji. Nominowane do Cezarów w siedmiu kategoriach „Wysokie i niskie tony”, obejrzało we Francji prawie 3 miliony widzów!

Thibaut jest cenionym w świecie dyrygentem orkiestry symfonicznej. Po wizycie w gabinecie lekarskim mężczyzna dowiaduje się, że jest chory na białaczkę i pilnie potrzebuje dawcy szpiku. Jego dotychczasowe życie staje na głowie, zwłaszcza że pojawia się jeszcze jedna ważna okoliczność. W trakcie testu DNA okazuje się, że bohater został adoptowany i ma biologicznego brata.

Jest nim Jimmy, pracownik stołówki w Lille, robotniczym mieście w północnej Francji. Bohaterów dzieli niemal wszystko – poza więzami krwi i miłością do muzyki. Okazuje się bowiem, że nowo poznany brat gra na puzonie w lokalnej orkiestrze marszowej. Ich spotkanie, początkowo pełne napięć, przeradza się w głęboką braterską więź, zwłaszcza gdy Thibaut przejmie rolę dyrygenta orkiestry Jimmy’ego, chcąc pomóc jej wygrać regionalny konkurs.

Komentarz do filmy przygotował krytyk filmowy Łukasz Maciejewski, a po seansie zapraszamy na dyskusję.

Reżyseria: Emmanuel Courcol
Gatunek: komediodramat
Produkcja: Francja 2024
Czas: 103’