Spartakus

„Spartakus” to wizytówka stylu Bolszoj. Przedstawienie miało premierę w 1968 roku i do tej pory cieszy się niesłabnącym powodzeniem, głównie ze względu na wirtuozowskie popisy męskiej części zespołu. Treść baletu ormiańskiego kompozytora – który zasłynął na świecie przede wszystkim „Tańcem z szablami”, będącym częścią innego jego baletu „Gajane” – oparto na faktach: tracki jeniec, Spartakus, doprowadził do powstania gladiatorów w starożytnym Rzymie. Myślą przewodnią dzieła jest walka o wolność, a dzieje buntu gladiatorów – jej wielką metaforą. „Spartakus” to monumentalny fresk o wieloplanowej akcji, wątkach epickich, tragicznych i lirycznych, pełen ostrych spięć dramatycznych, operujący tłumami na scenie. Obok rytmów tanecznych i reminiscencji folkloru różnych narodów – zwłaszcza ormiańskiego, gruzińskiego i tureckiego – dominują rytmy marszowe i tryumfalne. Historię Spartakusa na język tańca przełożył Jurij Grigorowicz, jeden z najważniejszych choreografów baletu Bolszoj i jego długoletni dyrektor.

Obsada: Michaił Łobuchin, Władisław Łantratow, Swietłana Zacharowa, Anna Nikulina, pierwsi tancerze, soliści, koryfeje i zespół baletowy oraz orkiestra Teatru Bolszoj.

muzyka: Aram Chaczaturian
choreografia: Jurij Grigorowicz

Przedstawienie trwa około 2 godzin i 50 minut