Dworzec przy... Poznańskiej

Stacja funkcjonowała w tym miejscu zaledwie sześć lat, bo zbudowana na początku lat dwudziestych XX wieku linia normalnotorowa skróciła kolejkę i zmusiła do postawienia dla niej nowego dworca - w pobliżu dzisiejszego wylotu przejścia podziemnego pod torami na Zatorze. Umieszczono tam też tak zwaną stację styczną obu kolei z urządzeniami do przeładunku towarów.

Elektryfikacja zamiast ciuchci

Dawną stację wąskotorową zamknięto około roku 1920, podaje Robert Michalak (z którego pracy magisterskiej „Dzieje kolei w Koninie” wszystkie podane tu fakty zaczerpnąłem), a jej budynki przekazano Starostwu Powiatowemu w Koninie, które umieściły w nich magazyny Zarządu Drogowego.

W niedzielę, 22 stycznia 1922 roku, Głos Koniński opublikowała pierwszy rozkład jazdy pociągów na linii Strzałkowo - Kutno, a trzy dni później uroczyście zainaugurowano ruch pociągów na tej nowo wybudowanej linii kolei normalnotorowej. Wąskotorówka straciła na znaczeniu, ale wciąż funkcjonowała. Aż do 1965 r., kiedy zakończono elektryfikację linii Warszawa - Poznań oraz związaną z tym przebudowę i unowocześnienie stacji kolejowej w Koninie. Polskie Koleje Państwowe zakończyły wtedy eksploatację linii kolei wąskotorowej ze stacji Konin Wąskotorowy do Jabłonki Słupeckiej, a budynek dworca kolejki został wyburzony.

W jej miejsce powstała w latach siedemdziesiątych, choć już na torze normalnej szerokości 1435 mm, kolejka do Kazimierza Biskupiego. Ale o niej, podobnie jak o kolei normalnotorowej i powstałym przy niej dworcu w Koninie, napiszę w następnej publikacji.

Robert Olejnik

PS: Robert Michalak, autor pracy magisterskiej „Dzieje kolei w Koninie”, napisanej w 2006 r. pod kierunkiem prof. Wiesława Wydry w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych w Poznaniu, przygotowuje publikację książkową na ten temat i prosi naszych Czytelników o udostępnienie zdjęć, na których zostały utrwalone jakiekolwiek obiekty, związane z konińską koleją. Kontakt przez e-mail: r.olejnik@redakcja.lm.pl lub tel. 730-000-130.