Lenin cytowany jak papież, a dzieci zasypiały na lekcjach

To był najprawdopodobniej maj 1970 r., kiedy polska drużyna zajęła na koniec całego wyścigu pierwsze miejsce, Ryszard Szurkowski wygrał w klasyfikacji indywidualnej, Zygmunt Hanusik zajął miejsce trzecie, a Zenon Czechowski szóste. Wszyscy trzej byli wówczas naszymi idolami i kiedy graliśmy kapslami w kolarzy, to zawsze z którymś z nich się identyfikowaliśmy. Nie mogę też wykluczyć, że rzecz zdarzyła się rok później, w trzeciej klasie. Wtedy Szurkowski znowu wygrał cały wyścig indywidualne, a Czechowski był drugi, ale drużyna przegrała ze Związkiem Radzieckim, naszym odwiecznym rywalem w tej imprezie.

Lenin jak papież

Jak wyczytałem w kronice, na rozpoczęciu trzeciego naszego roku szkolnego dowiedzieliśmy się, że przed nami 100-lecie Komuny Paryskiej, setna rocznica urodzin Włodzimierza Iljicza Lenina, Międzynarodowy Rok Oświaty i wiele innych doniosłych rocznic. Pani kierownik zakończyła swoje wystąpienie cytatem z wodza rewolucji październikowej, który w tamtych latach cytowany był równie często jak dzisiaj Jan Paweł II: „Uczyć się, uczyć się, jeszcze raz uczyć się”.

Na początku listopada świętowaliśmy kolejną rocznicę rewolucji bolszewickiej w Rosji, natomiast pod koniec miesiąca nastąpiło wydarzenia, które bardzo mocno zapamiętałem. Jako zuch silnie przeżyłem bowiem przybycie do naszej szkoły delegacji z bratniej Czechosłowacji, która przywiozła nam popiersie Klementa Gottwalda. Ówże działacz komunistyczny i prezydent Czechosłowacji w latach pięćdziesiątych został bowiem patronem szczepu harcerskiego w Szkole Podstawowej nr 6.

Ferie zimowe były tego roku bardzo udane, bo spadł obfity śnieg, a na asfaltowej płycie przed szkołą przez cały czas funkcjonowało lodowisko, do późna oświetlone lampami.

Makulatura, górnicy i bracia Osmonds

W czwartej klasie w ławkach zasiadło nas czterdzieścioro. Co roku ktoś odchodził (najczęściej z powodu przeprowadzki na nowe, piąte osiedle, czasami też – wyprowadzki z Konina), co roku też przychodził ktoś nowy. We wrześniu, który był miesiącem odbudowy Warszawy, zbieraliśmy na ten cel makulaturę. Pamiętam, że chodziliśmy po okolicznych sklepach i uwalnialiśmy ich personel od zużytych kartonów – ku obopólnemu zadowoleniu. Październik z kolei był miesiącem oszczędzania. Sam z zapałem odkładałem pieniądze na książeczkę w Szkolnej Kasie Oszczędności.