Willa osaczona przez bloki i wieżowce

Po podstawówce Krystyna Nienartowicz skończyła konińskie liceum, a w 1961 r. wyjechała do Poznania, gdzie podjęła naukę w szkole pielęgniarskiej. Po zdobyciu dyplomu nie wróciła jednak do Konina. - Chciałam być instrumentariuszką i postarałam się o pracę u prof. Romana Drewsa (jednego z najwybitniejszych chirurgów polskich XX wieku - dop. red.) w szpitalu na Przybyszewskiego - tłumaczy.

Otoczeni przez bloki

Do domu, w którym z mamą mieszkał wtedy już tylko brat Edward i starsza siostra Wanda, bo Maryla wyprowadziła się do Warszawy, przyjeżdżała co jakiś czas (stoi na zdj. nr 5 z prawej; pierwsza z lewej stoi Mieczysława Torzecka z synem Edwardem, na prawo od niej jej ojciec Karol Milewski). Rodzina zajmowała parter, a na piętrze (z osobnym wejściem) mieszkali lokatorzy. - Pamiętam, że byli to między innymi pracownicy elektrowni - wspomina. Przy okazji każdego przyjazdu obserwowała coraz szybciej postępujące zmiany otoczenia. W 1962 r. rozebrano sąsiedni dom Krawców i Malaków i wokół nich zaczęły rosnąć bloki. W 1964 roku oddano do użytku budynek przy Tuwima 4 (na zdj. 6 z prawej, po lewej widać górę willi Torzeckich; zdjecie zrobione przez Zdzisława Szklarkowskiego w 1964 r. podczas wizyty w Koninie marszałka Mariana Spychalskiego), a dwa kolejne od strony południowej przy Małgorzaty Fornalskiej 2 i 4 (dzisiaj Sybiraków). W 1965 i 66 roku pojawił się blok przy ul. Solskiego i trzy kolejne przy ul. Kosmonautów. Rok później oddano do użytku pierwszy w Koninie wieżowiec przy Tuwima 3 (na zdj. 7 ten z różową elewacją).

Milicja i ZSMP

Już wtedy było wiadomo, że zostaną wywłaszczeni. Umowa sprzedaży została spisana 10 stycznia 1968 r. Na części działki Stanisława Torzeckiego stanął wtedy nowy gmach konińskiego oddziału Narodowego Banku Polskiego (zdj. 8 zrobiono w trakcie budowy; z arch. Andrzeja Majewskiego), w którym dzisiaj mieści się Miejska Biblioteka Publiczna.